- huşyar
- бдительный, чуткий, сообразительный.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
huşyar
Смотреть что такое "huşyar" в других словарях:
huşyar — sif. və is. <fars.> klas. Ağıllı, düşüncəli, şüurlu, dərrakəli. Huşyar adam. – Mülki dünya aqibət bərbad olur, ey huşyar! S. Ə. Ş.. Mən özüm darülmüəllimini qurtaran zaman Naxçıvanda həmin bir halda özümdən artıq huşyar dostlarıma rast… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
HUŞYAR — (Bak: Hüşyar … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HÜŞYAR — Uyanık, akıllı, zeki. Ayık. Uslu.(...İstikbal karanlığı içinde saadet i ebediyyeye giden nuranî yolu olan sırat ı müstakime hidayeti istemek.. hem şimdi yatmış nebatat, hayvanat gibi gizlenmiş güneşler, hüşyar yıldızlar, birer nefer misillü… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
huşyâr — (F.) [ رﺎﻴﺸه ] akıllı … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
huşyar — f. 1) ağıllı, aqil; 2) ağlı başında; huşlu; 3) diqqətli, dəqiq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bihuşyar — f. huşyar olmayan, ayıq olmayan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mütənəbbeh — ə. 1) oyanan, oyaq; 2) sayıq, huşyar; 3) ehtiyat edən, ehtiyatlı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
azadəlik — bax azadlıq 1 ci mənada. Dünyada eşq dərdini huşyar olan bilir; Azadəlik səfasını bidar olan bilir. S. Ə. Ş.. İstəyirəm gərçi mən azadəlik; Zənciri amma bacarıb açmaram. A. S.. <Mirzə:> Qaranlıqda qalanların işıq arzusunda, əsarətdə,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bəkləmək — f. 1. Mühafizə etmək, qorumaq, keşiyini çəkmək. Bizə çün qədr bulunmaz, çıxalım dünyadan; Müştəri yox, necə bir bəkləyəlim bazarı. F.. Naşı ovçu bərə bəklər, əylənər; Marallar sayrışır yollara doğru. Qur.. Əhli halın bəzminə huşyar olan layiq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
itigöz(lü) — sif. 1. Gözü iti, tez görən, ən incə şeyi görən. İtigözlü adam. – Onu, o itigözlü, girdə və gülərüzlü müəllimi kim tanımır, kim əzizləmir? M. C.. 2. məc. Sayıq, huşyar, həssas, diqqətli … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
səd — miqd. s. <fars.> Yüz (adətən afərin, mərhəba, heyif kimi sözlərin əvvəlinə gətirilərək onların təsir gücünü artırmaq üçün nida məqamında işlənir). <Ustadlar:> Hər görən söyləyə: ay səd afərin! Nəinki məclisdə yüz qanan ola. «Lətif… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
